دورکاری یک نوع مدیریت جدید در کشور محسوب و در این طرح یک ارتباط جدید بین کار و کارمند و کارمند با مدیر اجرا می‌شود؛ به طوریکه کارمند به جای اینکه در اداره حاضر شود و کار را انجام دهد، کاری که برایش تعریف شده را در مکان دلخواه انجام می‌دهد و مدیر به جای اینکه کارمند را در اداره نظارت کند، این کنترل از طریق فرآیند‌های الکترونیکی در هر مکان انجام می‌شود. صاحبنظران بر این باورند که، دورکاری مزایای بسیاری دارد، در حال حاضر و براساس سیستم موجود کارکنان دولت باید راس ساعت خاصی در محل کار خود حاضر شوند و راس ساعت خاصی نیز به منازل خود بازگردند که این رویه علاوه بر هزینه‌های بالا وقت افراد را نیز هدر می‌دهد.


در دنیای پیشرفته امروز دورکاری یکی از روش‌های مدرن کار کردن است و با توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات و فراگیرشدن امکانات بسیاری از جمله اینترنت پرسرعت و ارزان، تلفن همراه، تله‌ کنفرانس، رایانه‌های پرقدرت شخصی و شبکه‌های بی‌سیم، به سرعت در حال توسعه و گسترش است. همکاری از راه دور یکی از بخشهای دورکاری است که با زیرساختهای مناسب امکان تشکیل ویدئو کنفرانسهای حرفه ای و جلسات کاری را از دورترین نقاط فراهم می کند و اجازه می دهد که سطح بهره وری نیروهای انسانی افزایش یابد. در این راستا در چند سال اخیر و با توسعه فرهنگ استفاده از ICT در پیشبرد اهداف شغلی، نه تنها توسعه دهندگان اینترنت در جهت ارتقای پهنای باند و افزایش سرعت اینترنت گام برداشته اند بلکه تولیدکنندگان نرم افزار نیز شروع به عرضه نرم افزارها و راه حلهایی کرده اند که می توانند ارتباطات از راه دور برای انجام مشاغل اداری را امکان پذیر کنند.